ای شکوه کهکشان‌ها پیشِ چشمانت حقیر            روح خنجر خورده‌ام را از شب مطلق بگیر

رشکِ مرغان رها در باد شد پرواز من            تا شدم در تار و پود خلعت عشقت اسیر

طرح لبخند غیورت مثل باران مهربان            جنگلِ سبز حـضورت مثل دریا دلـپذیر

کوچه‌کوچه هفت شهر عاشقی را گشته‌ام            مثل تو پیدا نکردم ای شگـفتِ بی‌نـظیر

ای کـریـمِ آسـمـانـی بـا نـگـاهِ روشـنـت            سكهٔ مهتاب را دادی به شب‌های فقـیر!